Bir reverans atfedilen…

Sökülen dikişin yerine konan bir tebessüm misali

Renkleri giyinen öksüz sözcükler

Yetim bir çocuk olduğuma ne şüphe?

 

Ah, semazen etekleri yalnızlığımın

Yere göğe sığamadığımın ertesi

Bir yaşsa düşen gözümden

Ne ki ah, ne ki?

Varlığıma atıfta bulunan şu yerküre

Elbet sevgidir mezuram

En çok da tefe konan saf yanım

Hangi akiste?

Hangi şeritte saklıdır söyle anlatamadıklarım?

 

Yazgımın ertesi

Şunca yazdığımın ne ki meali?

Elbet Hakkın nezdinde

En çok kabul görmeyi dilediğim

Yaşadığım şu yarım asırlık ömürde

Neyse dikiş tutturamadığım.

Koşmanın keyfi aşkın dilinde

Pervane misali dönendiğim

Aşkın ateşinde yanmakla hemhal

Varsa bir yiğit çıksın da söylesin hani…

Neymiş içimden taşan rüzgâr?

Neye mi meylettim ben durduk yere?

 

Elbet razı geldiği kaderimin

En çok da hırçın haletiruhiyeme teessüf ettiğim

Katmerli acılarsa yüklendiğim

Ne ki o çan eğrisi?

Ne ki küfemde saklı bunca alın teri?

Soyutlandığım nice insan izleği

Oysaki Hakkın rahmetiydi bahşedilen

Allah rızası için yaşayıp da sevdim madem.

 

Kisvesi sarnıcın

Ah, bitmedi kinayesi insan denen canlının

Neyse ne direndiğim bir ömür?

Ötesinde alnımın akıyla yaşadım devir daim yaptığım

Hüzünle iştigal

Bazen öğütüldüğüm o çarklar ki

Sunumu evrenin

Göğe her b/aktığımda

Dünüme attığım her çentik

İzafi bir küre ise içimde saklı

İnancın ötesinde olamaz tek kaide

Elbet beni en tepeye taşıyası…

 

En devrik cümlelerde gizlendiğim

En sadık sözcüklerle s/özlendiğim

Ömür yeter ya da yetmez elbet sabredeceğim

Haiz olduğum şu divane mizacım

Bazen fevri yüreğimle de dağı taşı deler bentleri de aşarım

İzni olduğunca Rabbimin

Metruk hanelerden firarıdır varlığımın

Kor bir hecede sürüklendiğim

Küflü de değil asla mazim

Kürediğim sadece iman gücüyle koca evreni tavaf ettiğim

İnanılmazın ötesinde şahittir Rabbim

Sözüme özüme sadık bir neferim ki

Tek korkum yanlış yapmaktır O’nun nezdinde.

 

Aşkın sedası seması

Özgürlüğüm saklıdır sadece yazarken yazımı

Nazımla niyazımla otağı kurduğum bir cennet ki

Yaratılanı hep sevdim ilk günden beri

Katıksız yüklendiğim kendime

Saflığımla saf tuttuğum her gerçekte

Dilemması ruhun

Belki de kâbusu unutulmuşluğun

İndinde rahmetin

Şükür ki benzemediğim birilerine

Sabrımla aşacağım da daha çok yol uzanır önümde

Şükür ve minnet dolu benliğim

Tuttuğum yas ne ki akan yaşların izinde

Sürüklendiğim kadar s/avunduğum

Gaipten gelen coşkumla el pençe divan

Kaderin genzinde yansam da kederin hükmünde

Elbet yolumdan asla sapmayacağım.

 


( Tek Korkum Yanlış Yapmaktır Onun Nezdinde başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 17.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu