Beklentiyi Düþük Tutmak -1-

Odanýn içinde dolaþýrken içindeki sýkýntýlarýn merkezinde, odanýn içindeki aynadan kendisine gözü takýldý. Yýllardýr odasýnda bulunan aynaya hiç bakmamýþtý, kendisini aynada hiç izlememiþti. Elini yanaðýna dayayarak düþünceli bir poz vererek, izlemeye baþladý. Yüzündeki parýltýlar solmuþ, daha dünlerde incilerle süslenmiþ yüzü kederlerle, hayatýn aðýr yükünün çizgileriyle dolmuþtu. Dar entarisi içinde bedeni sarkmýþ, uzun bedeni adeta kýsalmýþtý. Yüzünde belli belirsiz kývrýmlar kaplamýþ o sevimli hali, yok olmuþ gitmiþti. Yaþadýðý derin üzüntü ve keder, sanki yaþamýyormuþ havasý verirken þaþkýnlýk içinde kendisine uzun süre þaþkýn bakýþlarýyla izledi.

Dünde oysa odasýnýn içini kaplayan neþesi sevinci varken þimdi adeta yok olmuþ, dünyasý puslanmýþ eskimiþ çökmüþ haliyle karþýsýnda duruyordu. Siyah gözleriyle þaþkýnlýkla kendine bakan Hülya, zamanla kaybettiklerini aynada seyir ediyordu. Geçmiþten kalan acý dolu hatýralar onu aðýr çekiç ile vurmuþ yýkmýþ, dün onu saran aþk perileri gitmiþ, buruþmuþ yüzü ýstýrap veren görüntüsü içinde, dünde yakan geçmiþinin, alevleri arasýnda yakarken o yanan alevlerin hýþýrtýlarýný duyarken, aynadan uzaklaþtý. Derin düþünceler içinde kanepeye oturdu. Kalktý odayý karanlýkta býrakan perdeyi açarak gözlerini saran ýþýk huzmesine gözlerini kapatarak uzun süre bakamaz halde odanýn ortasýnda kaldý. Odayý kaplayan aydýnlýðýn parýltýsýnýn odasýna verdiði güzelliði, uzun süredir seyretmekten mahrum kalmýþ haliyle ,ýþýltýsýna hayran bakarak içindeki sýkýntýdan bir süre uzaklaþtý. Bir yanda korkularýndan endiþelerinden uzaklaþmýþ olarak, koltukta uzun süre oturdu ve mazinin kapýsýný açarak içeriye girdi.

Odasýnda o gençlik fýþkýran güzelliðiyle oturmuþ, kitap okuyordu. Okuduðu kitabýn güzel satýrlarý heceleri yüzünde mutluluklarý açtýrýrken, birazdan içeriye girecek arkadaþý Gülten ile yýllardýr görüþmediði halde kapýsýný çalacaktý. Hayat onsuz yanaðýna öpücükler kondururken, onunla olduðu anlarda nedense pek iyi davranmýyor hep ondan taraf oluyordu. Cývýl cývýl olan kendisi onunla olduðu anlarda tüm neþesini kaybederek, derin kederleri yaþardý. Onda kendine kederi mutsuzluðu çeken bir paratoner vardý sanki! Nedense nedenini bilmediði umutsuzluk, gelecekten bir þey beklememe yüreðine çökmüþ, karamsarlýkla dolu ruh hali, birde o gittikten herhangi bir þeyden zevk alamama hali nedeniyle ondan uzaklaþmýþ yýllarca görüþmemiþti. Bu nedenle en son gördüðü günden beri geliþen olaylarýn zincirinde kalarak, kendini karanlýk yalnýzlýk dolu odasýna hapis etmiþ yalnýz kalmak için çaba sarf etmiþ, insanlardan uzaklaþmýþtý. Ýþte þimdi o günün içinde hatýralarýn içinde o güne gitmiþti. Birden acý acý çalan kapýnýn çalmasýyla, mutluluk içinde okuduðu kitabýn baþýnda irkilerek kalktý, gelen kimdir diyerek merak içinde kapýya yöneldi.

Mehmet Aluç