Sanki, lisanımı bilmiyorsunuz
Yeter can evimden vurmayın beni.
Akan gözyaşımı silmiyorsunuz
Yeter dallarımı kırmayın benim.
Feryatlar ederim sesim duyulmaz
İnci gibi dizsem derdim sayılmaz
Kör olan vicdanlar neden ayılmaz
Yeter can evimden vurmayın beni.
Tabipler koyamaz derdime tanı
Gönlümün kalmadı tutacak yanı
Ceza evim olmuş bu dünya hanı
Yeter dallarımı kırmayın benim.
Riyakarı dost yerine koymayın
Kalpteki sızıyı azdan saymayın
Eksikleri görüp yalan duymayın
Yeter can evimden vurmayın beni.
Bir kerecik olsun dinleyin beni
Yanlışları söyler sanmayın beni
Kendi sözlerimden anlayın beni
Yeter dallarımı kırmayın benim.
A.Kadir YALDIZKAYA
