TUT ELÝMDEN


Ozaný karþýsýnda gören seher yaþadýðý þokun etkisinden kurtulduktan sonra, ozanla uzun uzun konuþmaya dalar. Ancak ozan, hala utangaç bir tavýrla kelimeleri aðzýnda yuvarladýktan sonra bir balon þeklinde kelimeler dökülür. Yüzünün kýzardýðýný gören seher, baþýný masaya koyar ve uzun süre düþünür. Seherin yüzündeki mutlu ifadeyi ve þu an ki düþünceli halini gören ozan, yaþadýðý þokun verdiði etkisiyle yuvarladýðý kelimelerden dolayý kendisin suçlu hisseder ve seherle konuþmaya çalýþýr.

Seheri çocukluðundan beri sevdiðini, ancak bir kez bile olsun kendisine bakmadýðýný ona anlatýr. En yakýn arkadaþýyla sevgilisinin kendisini aldattýðýný öðrendikten sonra bile en çok üzülen kiþinin kendisi olduðunu söyleyen ozan, `yeter ki senin mutlu olmaný istedim benimle olmasan bile, mutlu olmaný istedim. Sen bunu hak ediyorsun ve kalbimde yaktýðým bu ateþin sadece beni yakmasýný sana zarar vermemesini istediðim için yýllarca sana olan aþkýmý itiraf etmedim. Oysa sen hep güldüðünde güler, her aðladýðýnda kahrolurdum. Bir annenin yavrusunu düþünmesi gibi senelerce seni düþündüm. Yokluðunda kaybolmanýn verdiði üzüntü ve içtiðim sigaranýn hesabý yoktu. Ama sen beni hiç bilmedin ve belki þu an da bile bu sözleri anlatmamý istemiyorsundur.`

Ozanýn sözleri, karþýsýnda þok olmakla birlikte kendisini suçlu hisseder. Sözleri bu kez seher, aðzýnda týkayarak konuþamýyordu. Ama ozaný sevemeyeceðini düþünüyordu, ozaný mutlu edemeyeceðini ve asla eskisi gibi olamayacaðýný anlatmanýn zor olduðunu hisseder. Sözüne bir düþünce ekleyip anlatmaya çalýþýr:

`Ozan, beni bunca zaman düþündüðünü bilmiyordum ve senin için ne kadar önemli olduðumu þimdi söylüyorsun. Yýllar önce çekingenlik yapmayýp, þu an ki gibi konuþmayý deneseydin, belki de þu an farklý bir konumda olmuþtuk. Seni, bunca yýl fark etmiþ olamamam, beni çok üzdü ancak, ben seni sevemem çünkü, beni en yakýn arkadaþým ebruyla aldatan cenkten hamileyim. Þu anda ne olacak bilmiyorum 3 haftalýk bebeðin canýna kýymak da istemiyorum, sen bu kadar iyi birisin ve þu an bile benim için üzülmeye deðmez, sen daha iyilerine layýksýn,bundan emin ol ve beni kendime býrak` diye gelen cevap karþýsýnda ozan, dalmýþ ve düþünüyordur. Kendisini suçlu hisseden, ozan uzun süre düþündükten sonra kararýný açýklar: ``TUT ELÝMDEN` seninle bir ömür yaþamaya razýyým`...



DEVAMI GELECEK...