Vakitsiz içtim ayrılığı ellerinden
Yüreğim mahşer yeri artık,
Gönlüm yıkık bir mezar.
Ey yar...
Göçebe yüreğim Davacı değildir Yüreğinden .
Oysa ki seni ekmiştim sol yanıma
Canıma batan can kırıkları ne kadar içimi açıtsa da
Direniyorum amansız yokluğuna
Korkmuyorum artık ayrılık denilen cellattan
Bilirim ki yar...
Bu
dünya’ da sen kadar
yalanBilinmedik bir suret giydiriyorum suretine
Aslı’na inandığım benliğine
Ey yar..
Uğurladım artık seni..
Uğurladım içimde
Ne garip
dünya ne biçim bir fasıl
İnsan en sevdiğini bir hoşcakala sığdırırken ömründe
Hoşçakal Elif....
Hosçakal dik başlı duruşum
Belki de hep sonları yazdı bu yürek
Bilmem ki kaç ayrılık, kaç
sevda eder
Bütün sensizliğin üstünü kapmışsa
zamanGüneş kararmış gökkuşağı solmuş.
İçimde ki
çocuk yetim kalmışsa
Sen nereden bileceksin ey yar..
Sonra nasip değilmiş dedim geçip gittim hayatından.
Vakitsiz de kanarmış cansız
sevdalar
Kapanır mı sandın açılmış yaralar ?
Lâl artık duygular
Sensizliğe mahkum olmuş örselenmiş umutlar.
Ey yar...
Bir kör bıçak yarasıyla can çekişmemeliydi
aşkVelhasıl kelam nasip değilmiş bize vuslat.
Şimdi beni yazmalı s’onsuz vedalar.
Kuytu köşeler dipsiz kuyular
Gece ile
gündüz arsında kalan yitik
zaman.
Beni yazmalı hiç başlamamış
sevdalar
Meçhul adın düğümlerken boğazımda
Geçmişim kalbime gömülmüş taze mezar ..
Senden ötesini sormasın kimse
Ey yar..
senden öte diye bir yer mi var
Farz etki biz hiç olmadık ,geçip gittim Hayatından.
Bahattin Delice
