Yýllar önce Gönüllüler Ordusu adýnda bir makale yazmýþtým. Makalede Batý Avrupadaki gönüllü olarak yapýlan iþleri, gönüllü olarak çalýþanlarý ve gönüllüler ordusunun oranýný/sayýsýný irdelemiþtim. Mevzu bahis makaleyi bulup okuma imkanýp yok ama hatýrladýklarým;  Batý Avrupada gönüllü olarak çalýþmanýn yani toplum adýna parasýz bir þeyler yapmanýn çok yaygýn olduðudur. Toplumun en az üçte biri gibi devasa bir oran: günlük, haftalýk veya aylýk toplum yararýna bir þeyler yapmaktaydý.

Kimi dini inancýndan, kimi boþ vakti iyi deðerlendirmekten, kimi de olumlu veya olumsuz hayati tecrübelerini baþkalarýyla paylaþabilmek için karýnca kaderince bir þeyler yapmaktaydý.  Batý Avrupada yaþayan müslüman toplumlarda ise gönüllü olarak çalýþmanýn çok az olduðunuda  maalesef paylaþmak zorunda kalmýþtým. Çoðu bilgiyi, gönüllü olarak yapýlan faaliyetlerin incelendiði akademik makale veya kitaplardan edinip gönüllü olarak bir gazete için yazmýþtým.

Aradan yýllar geçti, toplumda deðerler hýzla deðiþmektedir.  “Batý Avrupada gönüllülük de deðiþti mi?” diye merak ettim. Eskisi gibi kütüphaneye gidip kitap veya dergi karýþtýrmaya gerek yok artýk, internet saysesinde çoðu bilgiye anýnda ulaþmak mümkündür. Hollanda’daki  gönüllük hakkýnda bilgiler halen iç açýdýr, gönüllü olarak yapýlan iþ veya faaliyetlerin oraný yüzde 40 ila 45 arasýdýr. Gönüllüðün halen bu denli yüksek olmasýndaki sebeplerden bazýlarý ise son yýllarda: devletin, þirketlerin ve üniversitelerin gönüllülüðü desteklemesi veya teþvik etmeleridir.

Gönüllüleri günlük hayatta rahatlýkla görebilirsiniz;  eline büyük bir poþet alýp yerlerdeki çöpleri toplayanlarý, paylaþma dolabýný düzenleyip temizleyenleri, çöp konteyniri etrafýndaki pislikleri toplayýp konteynirin içine atanlarý veya daha baþka baþka toplumun yararýna bir þeyler yapanlarla karþýlaþabilirsiniz. Hastane, okul, yaþlýlar evi, spor tesisleri veya daha baþka ortamlarda insanlara gönüllü olarak yardým edenler azýmsanmayacak kadar çoktur.

Peki gönüllülük Türkiye’de  hangi aþamadadýr?

Bu sorunun  cevabýný ararken  Burak Kesgin’in:  ‘Türkiye’de Gönüllülük Çalýþmalarý Üzerine bir Deðerlendirme’ adlý araþtýrmasýna rastladým.  Araþtýrmanýn özetinden kýsa bir alýntý:

Türkiye’de Gönüllülük Çalýþmalarý Üzerine Bir Deðerlendirme

Burak KESGÝN1

Özet

Yapýlan araþtýrmalar Türkiye’nin gönüllülük ve gönüllü kurumlara katýlým konusunda dünyada en geri sýralarda yer aldýðýný ortaya koymaktadýr.

Daha önceki makalemde de savunmuþtum, tekrar ediyorum: toplumdaki refahýn yüksek olmasýnda gönüllüler ordusunun katkýsý  küçümsenemiyecek kadar büyüktür. Refahýn yükselmesi elbette en baþta devletin görevidir ama  toplumdaki refah, huzur ve barýþtan her bir vatandaþ sorumludur. Her bir vatandaþ az veya çok toplumun madden ve manen ilerleyebilmesi için katkýda bulunabilir.

Milyonlarca kiþinin gönüllü olarak bir þeyler yaptýðý bir toplumla, gönüllüðü küçümseyen, gönüllüleri hor ve hakir gören toplumlar arasýndaki fark günümüzde apaçýk ortadadýr.

Abdullah konuksever