Artık daha ağır çıkıyorum merdivenleri, gördüğüm her şeye daha dikkatli bakıyorum. Geçmiş ve gelecek arasında kalan anda yaşıyorum artık, bir kelebek edasıyla. Dün benim için yoktu; gelecek ise muallak diyerek anın tadını çıkartıyorum. Çiçekleri daha içten kokluyor, sevdiğim insanlara daha sıkı sarılıyorum. Nefret etmiyorum artık hiçbir şeyden, o kadar vaktim yok diye düşünüyorum. Daha az sinirleniyorum insanlara, belki onun da son günüdür diyerek. İnsanları mutlu etmeye çalışıyor ve aynı zamanda ben de mutlu olmaya çalışıyorum her an, belki son günümüzdür diyerek. Eserimi tamamlamaya çalışıyorum bir an önce, son günüm olabilir ve belki ben öldükten sonra kitap haline getirilir de iyi anılırım diyerek.
( Kelebek Edasıyla Yaşam başlıklı yazı Furki tarafından 27.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.