Dizili ruhum dizginlerini kaptırdım yüreğin;

Dilemması şiirin

Dilaltı bir acısın sen, Lavinia

Kalbim her sıkıştığında

Ölecekmişçesine sana koştuğum

Kavuşulası bir limansın sen demir aldığım

Yılgın yalnızlığım;

Belki de örselenmiş hicranın köküne sadık

Bir hayalsin sen hatta hayal ötesi

Bağdaş kurduğum şu kaldırımın taşısın sen

Asla dokunmaya kıyamadığım

Okunaklı el yazımda okunmayan bir imzasın sen

 

Sandukam hazır sandıklarımı sakladığım

Sanmadıklarımı ise kadere telaşla bıraktığım

Ebegümeci bir mevsimsin sen

Papatya tarlasında saklı başka bir çiçeksin

Ne rengin belli Lavinia ne de kime ait olduğun

Beni ise sorma

Soracaksan saklı tut dualarında

Her an göçebilirim bu diyardan

Aşkın familyası bir iklimde sadık kaldığım bir liman

Bir de itibar etmediğim

İnsan izlekleri aralıksız beni sorup soruşturan

 

Bir bilinmezim ben zararsız

Bir de şu sefil kalbim severken nasıl da pervasız

Gün de ömür de geçmez sızısız

Sızmam ben sızamazsın sen sinemden

Kopmana nasıl izin veririm?

Sen bir çiçek ben bir çiçek iyi de kim

Yazacak bu imkânsız aşkın fermanını?

 

Hüzünlerimi geç

Önce sola bak sonra sağa

Sakın atma kendini aşk denen bu yola

Bir de arkana bak Lavinia

Sırtına koyduğum hırkaya sarın üşüme asla

Üşüyen ellerin mi?

Dokunamam ben sana

Dokunulmazlığı vardır bu aşkın

Tahayyül dahi edemeyeceğin kadar masumca yaşadığım

Bir sevda masalısın sen

Bildiğimse nerede olduğum

Bilmezden gelmiyorum asla

Bilinmeze denk düştüğümde eğiyorum başımı öne

 

Bir Yaratan bir de sen Lavinia içimi açtığım

B/ağrım y/anıyor

Tefe koydular koyalı beni

Bağcıyı sordular bir de

Üstüne yedikleri üzümle ansızın sorguladılar kimliğimi

Henüz doğmuş günün ilk saatlerinde

Kundakladım acılarımı bir bebek gibi

Kundaklanan yalnızlığımsa balon gibi sönüp gitti

 

Buğrası ömrün davetiyesi ölümün

Seferberliğinde hüznün

Salkım saçak yüreğim

Meczup iklim de uydu ya bana

Rabbim gösterdi doğru yolu ve işte koşuyorum sana, Lavinia.

Dizlerimin bağı çözülür çözülmez

Yazdığım bunca dizenin de şifresi çözülür çözülmez

Çömez aşığın olarak dikiş tutmaz

Yüreğime söz geçireceğimi sanma

Geçmeyen zamanın ruhuna rahmet okuduğum

Rızası olursa Allah’ın

Seni hep içimde koruyup kollayacağım

 

Bazen bir şiir olup konduğum yüreğin

Bazen seninle buluştuğum duaların huzurlu ikliminde

Bazense kayan yıldızın tininde saklı

Sadece kapa gözlerini ve düşün beni

Düşürmediğim kadar seni dilimden gözümden

Bakmaya dahi kıyamadığım sevgili Lavinia

Cüret edersem gelip de konacağım omzuna

Nerede bir kuş görürsen beni hatırla

 

Ha bu gün ha yarın, Lavinia

Allah kerim bize bu imkânsız aşka

İmkânsız olmasaydı sever miydim seni böylesine?

İznimi aldım ben evrenden, Rabbimden

İzafi bir sevgi değil bu ezelden

İman gücüm büyüdükçe sen de büyümektesin gözümde

Gönlümün rozetidir gözlerin

Değil dokunmak bakmaya dahi kıyamadığım

Gerçi bana kıydın sen kırılmaz sandığın kalbimden

Dökülen her parça bir şiir olup döner bana

Dönülmez aşkın ufkunda saklısın, Lavinia


( Bir Yaratan Bir De Sen Lavinia... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 13.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.