Düşlerim matbu, güzel Rabbim ve
düşlediklerim…
Ben iklimlerde saklıyım madem
Ve sarmalında hayatın
Ah, haiz olduğum da o bitimsiz matem…
Sevginin rüzgârıdır içime esen
Dış sesin baskınlığının nazarında
sözcükler de eser bir bir
Cüret ederim sevmeye daha çok sevmeye
ezelden
Maviden turnasıyım göğün
Mintanım da mavi gökte saklı ruhum
gibi
Aşikâr seviyorum insanları.
Mealim ve mazlum yüreğim:
Elimde değil Rabbim ben sevdiğim
kadar mutluyum
Ve sensin bana bunu öğreten
Gözümü açtığım andan itibaren
Hazzı hayatın nasıl çıkardı hem?
Hüzün küfemse ağzına kadar dolu
Ruhumda saklı kâinatın ve sevginin
koru
Rüzgârım ben
Suskun mealim
Hazin yüklü günüm
Yarınlara ise Allah kerim
Delik bir yürekten akarken bunca
sevgi
Ve işte tamir etti evren delik
kalbimi
Büyüdüğü doğru sevgimin ve umudun ve
yağan nurun
Yâd edilesi mazim
Sevecen yüzümde açan güller
Sevdikçe mutluyum madem
Canım yandıkça da daha çabuk varırım
menzile
Hükmedensin, yüce Rabbim
Benimse ruhum nüktedan
İklimlerden iklim beğendim
Her günüm varsın olsun hazan
Elbet bahara da ereceğim
Belki bu gün belki yarın
Yarenim kalem sözlendiğim felek
Acıda ihtisas yaptığım kadar
acıtmamalıyım hiçbir kalbi
Yıkamam asla Kâbe’yi…
Ah, yüce Mevla’m ben herkese
benzemeyi sevmedim
Bazen denedim ve işte hiçliğimi özledim.
Hiçliğin neferidir kalemim
Var olmamsa sayende
Ayakta kalmamsa büyük hazine
Havsalam almaz bazen kullarını
Hazanda saklıysa satırlarım
Baharın coşkusu ile sever yazarım
Hem yazım ben hem de yazgım
Mevsimlerden fal tutanlara da
benzemem
Mevsimlerden şiirler tutarım
Şiir olup akarım hayatın ırmağında
İman gücüm ve bitimsiz sevgim
Ne gerek yanlışa düşenleri
yargılamaya?
Beşer şaşar.
Beşi bir yerde duygularım.
Ant içtim ben bir kere sevmeye bir
ömür
Ar bildim sevgiyi ve doğru sözü
Kıyama durduğum her an
Anılarımda saklı binlerce hazan
Yâd edilesi dünüm
Mefkûresi ömrün
İmha edemesem de kötülüğü
Hala temiz kalmamdır beni ayakta
tutan
Hem yalnız hem masum hem mazlum
Mademki hüzünlü yüreğimi en çok
sevensin
Sevdiğim kadar insanların yüreğine
Hele ki: ol, diyensin
Olmazsa olmazım sevgiden üreyen iman
gücüm
Sadece bu cihan olsa ne ki?
Mademki iki cihandır bizleri bekleyen
Yeter ki bırakma elini şu aciz
kulunun.
Dünümden beri ben senin varlığına
tutkunum
Yarınlara Allah kerim ve sözüm söz
ki:
Daha çok seveceğim ama bu sefer
kendimi
Mademki bu can emanet bana
Hamt ettiğim kadar mutlu huzurluyum
Sana koştuğum yolda