Gönül Yangını
Şehirde sıkılırken yılın nisan ayında
Yüzmek isteyiverdim köyün soğuk suyunda
İzin formunu sundum çalıştığım makama
Merdivenden inerken bakmadan hiç arkama
Köyüme vardığımda güneş tam duruktaydı
Olanca ışığıyla sevgi yollamaktaydı
Annemin ellerini hürmetle öptüğümde
Gördüm sevinç gözyaşı gözünde döktüğünde
Komşular geliverip hal ve hatır sordular
Gençler kolumdan tutup futbola buyurdular
İlde robotlaşınca maçta enselenmiştim
Yenilgiyi görünce terden sersemlemiştim
Eşofmanı çıkartım köylüler meraklandı
Soğuk karlı sularla vücudum balıklandı
Kendim bıraktığım göl çokça derinlikteydi
Vücudum titriyordu su buz serinlikteydi
Annem duyunca gelip taşı vurdu göğsüme
Kendimi çok zor attım bir söğüdün üstüne
Şelale vuruyorken sert soğuk sularını
Omzuma yüklüyordu karlı buz dağlarını
Annemin ilk taşıyla göğsüm yaralanmıştı
Seyre gelen Hatice durumdan anlamıştı
Dedi bir bak oğlunun göğsünden kan damlıyor
Sevdam yüreği yakmış kalp bakıştan anlıyor
Anne yüreği var ya eriyiverdi bana
Dedi affettim yavrum çık gölden deli dana
Sudan çıkınca koşup evin yolunu tuttum
O yarin bakışıyla vücudumu kuruttum
Annem geliverince olanları unuttu
Ihlamuru kaynatıp bardağı elde tuttu
Dedi bundan alıp iç bir şeyin kalmayacak
Hatice’nin bakışı yaranı bağlayacak
Bilirim oğlum dedi su yürek serinletmez
Gönüller yangınına kutup buzları yetmez
M.Sıddık SOLMAZ
(
Gönül Yangını başlıklı yazı
m.siddik--so tarafından
4/11/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
