Şeytanın Mabedi
Bir kış boyu takıldım kahvehaneye,
Vakit geçmiyor diye sığındım bahaneye,
Gece yarısından önce gitmedim, haneye,
Gene de kumar illetine doyamadım.
Dostları, arkadaşları rakip edindim,
Onları yenmek için, çalıştım, didindim,
Yenildiğimde üzüldüm, yenince sevindim,
Kaç yenildim, kaç yendim, sayamadım.
İbadet zaten yoktu, zikiri de unuttum,
Rakiplerim dostumdu, onlara kin tuttum,
Bilemedim bu şeytan tuzağını nasıl yuttum,
Günler, aylar geçti, bir türlü ayamadım.
Kin, haset tohumu buradaymış elbet,
Buradaymış birlik yerine rekabet,
Anladım ki, burası şeytana ait bir mabet,
Bir bulaştım, kolay kolay, cayamadım.
Kumarcı kahveye cömerttir, çocuğuna cimri,
Dostlarım, bugüne dek sizi uyarmadı mı? biri,
Şeytan mabedinden kaçmak Allah’ın emri,
Nizo’yum, uyarıyorum,çünkü size kıyamadım.
Nizamettin ÜNLÜ
(
Şeytanın Mabedi başlıklı yazı
nizamettin-u tarafından
19.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
