Kanunî Sultan Süleyman Baki’ye kırılmış ve onu Bursa’ya sürmüştü. Padişah maksadını da şairce bildirmişti.
Bâkî bed
Bursa’ya red
Nefy-i ebed
Azm-i bülend
Açıklaması: Huyu kötü olan Bâkî’yi Bursa’ya sürdüm. Orada devamlı kalsın. Yüksek kararım budur.
Bâkî bu ağır ifadelere karşı derhal şu dörtlükle mukâbelede bulundu:
N’ola kim nefy-i ebed azm-i bülend oldunsa ey Bâkî
Bilesin ki cihân mülkü değil Süleymân’a bâkî
Şahâ! Azminde isbât-ı tehevvür eyledin ammâ
Buna çarh-ı felek derler,
ne sen bâkî ne ben bâkî
Açıklaması:
Üzme kendini ey Bâkî! Padişahın yüksek kararı senin Âsitâne’den, Cihan hakanının yanından uzaklaştırılman yönünde olsa ne olur ki…
Zira açıkça biliyorsun ki bu dünya Hazret-i Süleyman aleyhisselama bile kalmadı.
Ey Padişahım! Kararınızda -sıklıkla vâkî olduğu üzere- celâliniz, gazabınız pek sarih biçimde görülüyor amma! Unutmayın ki bu dünya geçicidir, bana kalmadığı gibi, size de kalmaz.”