DEHLÝZLERDE SÖNÜKDÜR SOKAK LAMBALARI

Sindi ,serseriliði yitmiþ bulutlar.
Usul usul sokulurken sancýlý gölgelere.
Uçmak zamaný þimdi, fýsýltýlý tenhalarda.
Kendin kadar kalabalýk, kendin kadar yalnýzsýn.
Gusül et, heveslerde öldürdüðün tüm sesli harfleri!


Yalan, nasýlsa yalan!
Kýþkýrtýr her zaman, ayrýlýklar ölümleri.
Dehlizlerdeki saklý sokak lambalarý zaten sönük deðil miydi?
De ki bana: Karanlýk artýk seslenme uzaklardan!
De ki: Veresiye sevdalar hep hüzün kokar.
De ki: Sisli bir gecede ayazda solar kýr çiçekleri.


Ýç cebinde birikirken ihanetler,
Aþkýn þakaðýna sýkýpta gidersen bir ebruli kurþunla,
Günahlý yalanlara boyanýr, bütün denizler.
Ve yýldýzlar söndürünce ýþýklarýný, haksýz siyahlarda kaybolursun.
Aþkýn acemisi çýkmazlý vuslatlarda kanat çýrpan turnalar,
Bilmezler en ölümcül, en ateþli özneler seviþirken söylenir.

Dokunamadýðýmýz gözyaþlarý deðil mi?
Kýrýlgan þarkýlarýn sözlerinde biriktiði.
Acýlarým tarifsiz olsa da;
Son/baharý dudaðýnda kilitli ,çarmýha gerip bu yüreði ,
Düþlerimdeki bütün çocuklarý susturdum.


Düþsüzlüðüm/ öksüzlüðüm,
Yoruldu içinde, bu asi girdabýn.
Tüm yaðmurlar kirpiklerime dokundu bir kere.
Senden sonra doðan güneþ söz verdi.
Sadece bir ateþ böceði kadar yanýp sönecek.
Sevgin gibi,sen gibi,ömrüme ektiðin zemherilerin gibi.

YASEMÝN CANAN...


Dünyanýn En Büyük Amatör Müzik Topluluðuna Sizde Katýlýn