Yine gitmiş dediler, bizim çağdan birisi,
Ne bu yaprak dökümü, be hey ne oluyoruz?
Bir varmış bir de yokmuş, hikayeymiş gerisi,
Islak yanaklarımız, kurumaz biliyoruz.
Daha dün annemizin elinden tutuyorduk,
Ayakları uzatıp keyifle yatıyorduk,
Güneş ile doğuyor, Güneşle batıyorduk,
Şimdi maziyi anıp, ağlayıp gülüyoruz.
Otuz, kırk, elli derken, bir baktık altmıştayız,
Artık biliyoruz ki kâh iyi, kâh hastayız,
Gidenlerin ardından tarifsiz bir yastayız,
Geceleri uykuyu rüyayla bölüyoruz.
"Sanmayın ki son demde keçileri kovmuşuz
Sırtımızdan dertleri birer birer savmışız."
Meğer bazılarına bir lokmalık avmışız,
Bir adım yaklaşana, on adım geliyoruz.
Kul Fikret direniyor, gün ola harman ola,
Dertlerin arasında, sevgide verir mola,
Bir köroğlu, bir ayvaz nasip olsun her kula,
Yar elinden tutana, saadet diliyoruz.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
03 Eylül 2023 Saat 19.10
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Bir Varmış Bir Yokmuş başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
4.09.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
