Bir mahkeme kurulmuş düşümde,
Hakim Nebiyi Ekrem oturmuş kürsüde,
Şikayetçi kardeşimdir, seslenir kısık sesiyle,
Nerde bu ümmet her yer kan revan içinde!
Üzeri tozlu bir anne çıkar, der hakime
Bebeğim öldü, derdimi anlatayım kime
Gözyaşı karıştı bebeğimin tenine
Bu bakanlar Müslüman değil mi ne
Bir baba çıkar gözleri kan çanak yakarır
Eşim çocuğum bi çare kaldı der, gözlerim kararır
Gözü yaşlı başı dik seslenir
Canım Nebi nerde ümmetin diye yalvarır
Sonra hakim vurur tokmağı , sesler durulur,
Bir an vakarlı bakışları üzerimde bulunur,
Eğilir başım bakamam Nebinin yüzüne
Utanç keder yüz hatlarımı doldurur
Haykırır yetim nesillere çatık kaşlara,
Nedir bu ayrılık, siz aynı ağacın dallarısınız!
Nedir bu gaflet, siz aynı vücudun organlarısınız!
Durmayın, el ele verin siz aynı dinin insanlarısınız!
(
Mahkeme başlıklı yazı
hd_dmr tarafından
5.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
