Şiirin böyle bir niyeti yoktu aslında...
Ben kandırdım onu
Yazılsaydı da olurdu, yazılmasa da
Geç vakitti her yer kapalı
Açık bir deniz buldum sadece
İçim vişne çürüğüydü Bellisima
Kabuğum sedefli
Ertesiydim onca şeyin
Sensiz günleri sevmiyorum diyordum
Sana yalan söyledim Bellisima
Ben ertesileri de seviyordum
Gök suydu ,yer suydu,
Güneş balçıklı
Yine de susuyordum
Dün ile göz göze gelince
Olur böyle şeyler de diyordum
Olmuyordu yeterince
Dalışlarım vurgun yemekteyken derinde
Midye kesiğiyken iki sesin ikisi
Dalga kırıyordu kıyımda
Canı sıkkın iskele
İkinci kez ıslansak mı diyordu düşüncem
Aynı suyun, aynı yerinde
Alelacele bir nihayetti bu Bellisima
Bir dolu boşluk var diyordun aramızda
Olsun doluydu ya...
Bu dediğin sebepler sudan diye,
Şelale atmak uçuruma
Bizden bahsediyormuş ölü doğdular diye
göbeğimizi kesen ebe
Kimseye de söylemedim Bellisima
Bir Allah biliyor aramızda kalsın
Sen zinciri kopuk salıncaksın
Susuzluk çeken ateşiz biz yangın yerinde
Kör kuyuma sızıyor ya suyun ölü denizinde
Göz suyunu da dök gönder yaşıma
Pervanelerin ölecek Belissima
Bu ateşi külleyemem tek başıma
Keşke çıkarmasaydın Bellisima
Beni göklere
Canım çok acıyacak düşünce
İçim nilüferlenmiş göl
Kum tanesiydi vahamda
Hurma dalına astığın o çöl
Bilirim dört duvarın Mevlevi
Tek/birsin aslında
Abdest tutmaz ki bulanık sular
bak Aya İyirini'de yarın,
Abdestsiz günah çıkaracak
Gideceksen zoruma git
Bekleme kimseyi sonra boşuna,
Sevmek bugünlerde lafta kalacak
kaç hecedir ki aşk...nasıl böleceğiz Bellisima
suadiyearalıkikibinyirmiüç
Demir Mutlugil