ÇOK DEĞERLİ MEHMET FİKRET HOCAMIN SON
ŞİİRİNE YAZDIĞIM NAZİRE…
Neşrediyorum yeni günü
İçimin imlasında saklı bir sökük gibi
D/işliyorum mevsimi
Karaçalı misali sessizliğin izini
sürüyorum
Gün ışığına muhtacım ve sevgiye
Sevilmesem bile yetinirim
sevdiklerimle
Notalar:
Kâh lal kâh gam yüklü.
Noktalar:
Haz etmediğim o tek noktanın sürüsü
Üç noktanın hicazında
Büyüyen bir umut benimki
Kan revan içinde iken dünde saklı
Ne çok nokta yâdımda kaldı
Kanayan suretler
Kandığım kadar kardığım bir dehliz
Her sure bahşedilmiş bir rahmet
Elham yüklü göğün
Evhamlı yerkürenin
İzini sürdüğümden beri nefesimin
Nefsimi boykot ettiğim:
Daha dün gibi
Ve ben şık bir açlığım:
Açlığım sevgiye
Kursağımdan lokma geçmeyen senelere
yaslıyım
Yaşım var on bir on iki
Terbiye ettiğim kadar nefsimi ve
bedenimi
Aç gözlü şüheda bir yasım ben:
Sevgiye sadece sevgiye aş eren
İlhamın i si yok iken
Yanan idare lambam
Sevdiklerimle hemhal idare ettiğim
kadar
İman gücümde büyüyen bir çiçeğin
G/izini sürüyorum bir ömür
Layığıyla yaşamak adına
Tasvip etmediğim yalanların
doğrultusunda
Değil asla
Hemhal olduğum doğrular ve saf
yüreğim
Hicazın türküsünde saklı aciz
benliğim
Azmettirenler var bana yabancı
Yerlisi olduğum aşina duygular var
Sırtıma saplanmış hançerin devası
iken
Daim kıldığım bir sistem
Yel değirmenlerine savaş açtığım bir
gizem
Portalında ömrün
Portmantosu hüznün
Portföyümse hayli tatminkâr:
Huda’ya vardığım gün dün gibi
Yüzümde açan güller bazen yasın izini
Taşırken her gülücüğüm
Hüznün esintisi
Sistematik bir mevsim güdülesi
Ölü nefsin son zerresi
Erdim ereceğim hidayete
Varmasam da nihayete
Esefle diktiğim sökükleri ölgün
yüreğimin
Yasıma talip bir yaştayım madem
Bin yaşında bir çocuğun ziyneti
Nasıl ki inen hatim gibi kutsalım
Ar bildiğim arı yüreğim
Arz edilesi bir hayalse eğer ki
Kalemin dinmeyen nefesine eşlik eden
Hibe ettiğim dünden arda kalan
Günde saklı yarım adam
Sevgidir sevgi benim ana kıtam…