Ey Deli Gönül

Ey Deli Gönül


Kaldı uzaklarda sıra dağlarım
Sararıpda soldu yeşil bağlarım
Gurbetin koynunda sessiz ağlarım
Daha ne istersin ey deli gönül

Sıla hasretini çektim yoruldum
Coşkun sulucaktım aktım duruldum
Düştüm bir sevdaya yandım kül oldum
Daha ne yoklarsın ey deli gönül

Kömür kara gözler yaş ile doldu
Erenlerde açan sümbüller soldu
Çok hayaller kurdum yerle bir oldu
Daha ne saklarsın ey deli gönül

Candan sevdiklerim bir bir göçtüler
Ecel şerbetini içip geçtiler
Yüreğimde derin yara açtılar
Daha ne eklersin ey deli gönül

Bu alemde herkes bir garip yolcu
Yaşamın sonunda buruk bir acı
Bulunmuyor ey dost ölüm ilacı
Daha ne beklersin ey deli gönül

Mehmet Dağal ömür bir gün bitecek
Köşklerde sarayda baykuş ötecek
Herkes ne ektiyse onu biçecek
Daha ne aklarsın ey deli gönül
Mehmet Dağal / Pamukkale / Denizli...
( Ey Deli Gönül başlıklı yazı Mehmet Dağal tarafından 27.01.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.