Kan Damlıyor
Sabah açtım gözlerimi, uykum var.
Sesler duydum, çığlıklar duydum.
Çocuklar kan içinde ağlıyorlar.
Bir asker gördüm, koşuyordu; umdum.
Kırmızı güneşin bakışları yakıyordu etrafı.
Alev gibi sıcacık, ölüm gibi soğuk.
Şiirime dökmek istedim bu olanları.
Nede olsa edebiyattı bizim gibi olan, soğuk.
Eve geçtim, kapattım gözlerimi; uykum var.
Sesler duydum, sıcak ve sessiz; korktum.
Kan içinde gözlerimi açtım, ağlıyorlar.
Bir çocuk gördüm, esmer ve kısa boylu; bana baktı, korktum.
Alpay Terbiyeli
07.03.2024
(
Kan Damlıyor başlıklı yazı
AlpayTerbiyeli tarafından
3/7/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
