CUMHURİYET DESTANI

13 Teşrin-’i Sani 1918, Ecdadın bilcümlesi ayakta!

İstanbul önünde yedi düvel, küstah yedi başlı donanma

Canhıraş homurtuları, güvertelerinde toplar

Dersaadet’in göğsünde patladı ha patlayacaklar! 


“Durum oldukça vahim, şimdi ne olacak paşam!”

Biçare saltanat, yeis içinde kaderine mahkûm akvam!

Yas tutar Yeditepe, ufuklarında kara bulutlar

Mülkü sahipsiz sanar, pay etmeye kalkar alçaklar!


Bir şimşek çakar boğazın mavi suları aydınlanır

Sarışın mavi gözlü bir zabit, keskin bakışları ufka mıhlanır

Mirliva Mustafa Kemal, “Geldikleri gibi giderler”

Tarih buna şahit, Türk’e kefen biçilmez bilirler

 

19 Mayıs 1919, Samsun; “Ya istiklal ya ölüm”

Sahipsiz değil vatan, ya özgürüm ya ölürüm.

Azledilir Mustafa Kemal, baş kaldırır acze ve esarete

Ayakta Samsun, ayakta milleti onunla aynı heveste!


22 Haziran 1919, Amasya; saltanat kendi ikbali derdinde

Kabulü yok, hükümsüz artık milleti tutsak eden mütareke 

Gönülleri tutuşturan ihtilal ateşi, her şehirde yanmalı

Vatan varsa millet var, vatan için feda etmeli canları


23 Temmuz 1919, Erzurum; dadaşı, kolordusu tam tekmil 

Reisi Mustafa Kemal Paşa, Kuva’yı Milliye amil 

Milli irade hâkim olmalı, o vakit kurulur bu kutlu devlet

Eşi evladı bırakır, vatan için ölüme koşar kahraman Mehmet


4 Eylül 1919, Sivas; “Vatan bir bütündür parçalanamaz”

Yurdun tamamı birlik, tarihte yeri yok, teslim olunmaz 

Son nefer düşmeden toprağa bayrak elden düşmez,  

Özgür doğdu öz yurdunda, manda himaye bilmez


9 Eylül 1922, İzmir; bayrağımız gururla salınır gönderde

Aç biilaç zafere gider Mehmet bazen yayan, bazen at üstünde 

Birleşir her defasında yedi düvel, mülk-ü İslam’a hayasızca gelirler

Tarihe bir kez daha yazdırdı Ata’m, “Geldikleri gibi giderler” 


29 Ekim 1923, zaferlerin tacı, millete armağan cumhuriyet

Tanısın dost ve düşman Türk’ün yeri muasır medeniyet!

Devletin temelleri onur ve şerefle, millet iradesiyle atılmalı

Bu kutsal uğraşa genç yaşlı, kadın erkek birlikte katılmalı


Bugün asırlık bir çınar kurduğun cumhuriyet!

Zaferlerin tacı, emanet ettiğin bu kutlu devlet

Devrimler bir güneş gibi doğar ülkemde nurlu ufuklara

Korku nedir, yorgunluk ne gam, koşarız aydınlık yarınlara


Ümidin olmak, itimadın gençliğe, bizim için şereftir şandır!

Cumhuriyet; çekilen çile, akan gözyaşı, uğrunda dökülen kandır

Yolumuzu aydınlatır ilkeler, maziden atiye şanla yürürüz

“Muhtaç olduğumuz kudret taşıdığımız asil kanda” biliriz.

Bahadır BORANLI



( Cumhuriyet Destanı başlıklı yazı Bahadır Boranlı tarafından 13.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.