Bu yalnizligin kömürden gözleriydi

Eli ayagi gitmez tutmaz

Boynunda kazaya belaya birakilmisligin aziksiz heybesiz terki

Baglanmis renklerle zül kumasindan

Kar kadar soguk

Bütün siyahlarin beyazlastigi

Bir terzi isi, sökülen yamalarindan delirmis kudurmus ayaza

Bu kimsesizligin sabika dosyasi insanligin üzerine yikilmis dört diyariydi

Agulu buydaylarla kalbur altinda ölen sercelere konup ucarak

Kardan adamlardi kadinlar

Mum damlalarindan sizlayan kümülüslerce, soguk ve sönük

Cünkü orta direkte sönüp karardikca lambalar ve sokaklar

Aramizdan ayrilanlarla azalip kücülen hayata sürgün

Kardan adamlardan, entarisi tayyörü kann renginde cicekli

Dul kadinlarin

Erkeksi  izdvaci dügün  etti

 

Seyfi Karaca……….Mart / 24