Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir ekin bir Ekim…
Düş tarhında yalnızlığın
İçime çekilesi dert değildi alıp
verdiğim
Sadece ve sadece nefesim
Bir de yerle yeksan olmuş nefsim
En gürültülü isyanı saklıydı içimde
Evrenin…
Evreleri dağınık evhamlı sevgilerin
İnhisarında kayıtlı
Devreleri yanmış bir minval
Sökün eden düşlerim
Ve aşk…
Ah, aşk, mirim:
En sakıncalı v/eda
İnsan hele ki kendinden çok sevdi mi…
Lahzası dünyanın
Lakayt gölgeler miydi yanıma kar
kalan
Hayallerin zehirli sarmaşığı
Azat edilesi bir çiçek
Dikilmiş iken de başıma
Mezar taşım
Tayin edemediğim
Atanmadığım o rakım:
Gölgelerin sevici hükümleri
Sevgiyle dirilecekmiş sözüm ona yalnızlığın
bedeni?
Ve de bedeller ödediğim
Aşkın kıyısından köşesinden geçmez
iken
Zemheri yolcusu
Zalimin, iblisin
Münafık gövdesinden aşağı sarkan
ibresi.
Ne çıkar ki hem azıcık farklı
İsem dünyadan uzak tutulduğum
Kadar kardığım, yağdığım
Yağan rahmetin efkârında dağıldığım
Düşmez iken de yakamdan
Aşkın özlemi.
Sökün eden ruhumdan
O kırık sarkaç
Tutkalla yapıştırılmış o revnak
Yıldız
Ve ahvali
Mehtabın dolaylarında saklı
Sessizliğin zümresi
Kaç kat çıkacaksam artık mevsime
Nankör v/edaların yitiminde.
Baş veren aşka namzet
Tahayyül etmekten de öte
Kibirli bir isyan
Baş veren zulüm
Bense baş koyduğum sevgiden
Dönüşüm yok iken
Ve işte kendimden kendime uzanan
Sair imge
Aşkın eriyen asfaltı
Ruhumun yakamozları
Cahil cesareti ile sevebilmenin
feryadı…
Kimse kimliğimin derdinde
Varsın olsun yalnızlığımın müsebbibi
Sevdiğim kadar taşarken kabımdan
Bir aldatı olsa bile
Şafağı atmadan gecenin
Şakağıma dayalı kalemin
Kırgın ucunda
Kinaye dolu ruhların köpürdüğü o
tohumda
Saklı olsa ne ki kötülük
Kendimden geçercesine severken kör
kütük
Bir yoldaş bir yaren mademki
Kalemin diktesi.
Anacığımın nurlu yorgun yüzü
Kayıplardan alamazken kendimi
Kendimle barışmanın muadili
Yaza yaza, yazı getirdiğim çok mu
belli?
Hali hazırda üşüyen içim
Üşenmeden sevdiğim seveceğim
Bir minval ki göğe d/okunan
Bir mihenk taşı ki yalnızlığın
isyanından
Doğdu mu da güneş
İzin almadan sevdiysem hem ben sizi,
Kime ne kime ne?
Kimsesizliğin muadili müdavimi
Sözcüklerimin de var iken bir ederi.