1 Yaşamak
Yaşamak
Yorgun bir sonbahardan kalan hâtıralar,
yavaş yavaş soğuğa bırakır kendini.
Topluca dökülür bu mevsimde yapraklar.
Kuşlar birer birer havalanırlar kalabalık diyarlardan,
sıcak iklimlere uçarlar;
varmak için,
konulacak o yuvadaki bir başka sükûna.

Terk edilenler,
sararmış yüzleriyle hüzünlenir;
gidenler bir daha gelmek için,
bir gider, bir döner,
bir daha bakarlar arkalarına.
Bilirler mi acaba dönüşü olmayan bu yolun, varacağını;
sonu ölüm olan bir asude bahara?

Kara bulutlar kaplamadan henüz gökyüzünü,
geceler ne kadar berrak olur bu zamanlarda.
Yağmuru almadan bağrına,
kurumuş yapraklara doyan sular;
bütün rengini,
yansıtır durur yamacındaki kayalara.

Birden bire olur,
birden bire gelir yok oluşlar;
doğanın her bir yanına birden bire konarlar
bu mutlak devriâlemde.

İşte bu zamanlarda insan ruhunda biriken
her aşk,
kendi tükenişini fısıldar yaşama;
başka sevdalara açılmak,
yeşermek için,
bir tohum gibi gömülerek soğuğuna saklanır,
kendi iklimindeki karlara.

Doğanın vazgeçilmez bir dayatmasıdır;
her geliş, bir gidiş; her doğuş, bir bitiştir.

Derin derin acıtsa,
için için kanatsa da
gidenlerin ardından yaşamak;
çaresiz,
bir zarurettir geride kalanlara!

Ali Arslan
( Yaşamak başlıklı yazı Ali Arslan tarafından 26.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.