Fahriye Hanımın Yağmur Günlüğü.
Gözünü açtığında
Sahiden açtığında
Gördüğün rüyadan utanma
İşte, yağmurlar bunun için var
Öyle ya
Çölün dudağında gül açamaz
…
Fahriye !!
Fahriye uyan !!
Fahriye gözünü açtı. Sanki Cüneyt'in sesiydi duyduğu. Yanılmış olamazdı.
Doğruldu. Saate baktı. Saat gece yarısı üçe yirmi kala uyanmıştı Cüneyt'i gördüğü karmaşık rüyadan. Duygu geçişleri Fahriye’nin kalbinde yaralar açıyordu. İyileşmeyi de istemiyordu. Yok. Bu böyle devam edemezdi. Geri uyumaya çalışsa da her defasında gördüğü rüyayı tekrar ve tekrar görüyordu. Bu kısır döngü onun canına okuyordu.
Sabaha karşı ter içinde kapı sesine uyandı Fahriye. Kapıya çıktığında polisler ile karşılaştı. Polisler her yerde Oktay'ı arıyorlardı.
1995 senesinin Mart ayında Oktay bir yerden çıkıyor başka bir yere koşuyordu ama nafile polislerin onu yakalaması an meselesiydi. Bir suç örgütünün kirli işlerine istemeden müdahil olmuştu. Hatta bunun için teyzesi Havva ile kavga etmiş ve kapıyı çekip çıkmıştı. Şimdi gidecek yeri yoktu.
…
Medine on dokuz yaşında Oktay’dan sekiz yaş daha küçük. Aklı fikri aşkta. Şiirler yazıyor Medine kendi lisanıyla. Olaylardan fersah fersah uzaklaştırıyor kendisini. Bunu başarıyor. Bir gazeteye takma adı Mümine olarak şiirler gönderiyor. Arada bir annesi geliyor aklına. Çok üzülüyor ve çok ağlıyor. Gizliden gizliye ağlıyor. Annelerini lojmanda yalnız bırakıp gittikleri için kendisini suçluyor ve abisi Oktay’a nefret duymaya başlıyor. Havva teyzesinin yardımıyla o da çay fabrikasında çalışıyor. Oktay mı? Oktay'ı polisler köşeye sıkıştırıyor ve yakalıyorlar. F tipi cezaevine gönderiliyor Oktay.
Konu komşu hastaneyi arıyorlar. Fahriye, o büyük sessiz rutubetli evden çıkarılıyor. Akıl ve Ruh sağlığı hastanesine götürülüyor. Fahriye, dilinde hep aynı şeyi söylüyor ama nafile
Cüneyt, söyle şu yağmura bir daha istemiyorum onu kapımda. Bacamız tütsün. Evimiz sıcacık olsun. Çocuklarımız dönsün. Sen de… Sen de dön Cüneyt. Cüneyt, seni çok özledim. Yoo… Hayır !!
Kendini düşün Fahriye
Kendini düşün Fahriye
Fahriye,
Hasta yatağında bunları sayıklıyor iki büklüm oturuyor duvara bakıyor.
Bakıyor
Tüm şiddetiyle yağmur yağıyor
Fahriye ağlıyor ve duvara bakmaya devam ediyor
Hemen yanındaki komedinin üzerinde bir defter var. Üzerinde şöyle yazıyor.
-Fahriye Hanımın Yağmur Günlüğü-
…
Munise Senem UÇAR
(
Fahriye Hanımın Yağmur Günlüğü. başlıklı yazı
munise-senem-ucar tarafından
26.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
