Eylül
EYLÜL

Eylül'de
gökyüzünün serinliği,
sarı yaprakların hışırtısıyla,
sükûnet içindeydiler her ikisi de:
İhtiyar Adam ve Deniz.

Her ikisi de:
terk edilmişliğin yalnızlığı ve hüznünü taşıyorlardı.
Hafif, ılık bir rüzgâr eşlik ederken arkadaşlıklarına,
nasıl da hızlı bir yaz geçmişti üzerlerinden;
ne çok insanın yüzünde
geride bırakmışlardı,
tüm o şen şakrak hâtıraları.

Şimdi geçmiş aşklar,
tatlı bir hayâl yalarken denizin yüzünü,
kirpikleri arasından İhtiyar Adamın
damla damla süzülüyordu
koca bir yaşam.

Eylül
hep böyle bir serinlik
ardından tatlı bir hüzün bırakarak gidiyordu avuçlarından.
İhtiyar Adam ve Deniz ne kadar mutluydular oysa,
birlikte Eylül'de.

Kaç Eylül'ler yaşandı,
kaç serinlik,
kaç hüzün.
Rüzgârla kanatlanan atların şahlanışı gibi başlasa da,
mevsimin dinginliğinde tükenip gidiyor
bu hayat!

Eylül,
terk edilmişliğin,
yalnızlığın;
aşklardaki sessizliğin son nefesi,
düşen
son bir sarı yaprak sanki.

Ali Arslan
( Eylül başlıklı yazı Ali Arslan tarafından 2.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.