Uyudu
Uyudu.
Öptüm canı yanan kuşu.
Önce uyuştu, sonra uyudu.
Severken yakmışım canını.
Alçılarla sar kırılan kalbi,
Sardım ölüyü kefenler gibi,
Yeniden doğmadı.
Bazıları bilmezmiş sevmeyi.
Suçladığım kendimle aynada,
Veremediğin savaşı ben verdim.
Sorsalar üzgündüm işte, unuttuğum bir rüyadan.
Kötü olansa, ağlayamadım, anlatamadım.
Tek dostum o kuştu.
Ondan üzüldüm, ona sarıldım.
Derdimle devam öylece uyuyordu...
(
Uyudu başlıklı yazı
azra-demiroglu tarafından
18.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
