ESİP GEÇTİ
Duygulardan kahkahayı gasbedip,
Kederleri mutlulukla yüzledim.
Gözyaşımı akıtmadan kesbedip,
Dertlerimi çaresiyle sözledim.
Hallerimi hep duayla bildirip,
Her sevginin tohumunu buldurup,
Toprağımı çiçeklerle doldurup,
Açsın diye gece gündüz nazladım.
Çıkış yolu bekliyorken hazırda,
Kavuşacak belki yolda Hızır’da,
Göz kırpmadan menzilime nazırda,
Son rüzgarın esmesini gözledim.
Dert ardında hikmetleri düşleyip,
Şükür nakşı dile ferman işleyip,
Işığını karanlığa aşlayıp,
Aydınlanan kapıları izledim.
Kırklanarak temizlendi gelecek,
Çıkmaz artık ne bir börtü ne böcek,
Kötülüğü iyilikle silecek,
Hayalleri kalp evime gizledim.
Şu dilimde bırakmadan niyazı,
Açıldı bak sayfaların beyazı,
Esip geçti yıllarımın ayazı,
Her anımı yeni baştan düzledim.
Bir umutla katılırım yaşama,
Kavuşurum elbet eski neşeme,
Çekilerek sessiz sakin köşeme,
Ben hayatı seyretmeyi özledim.
19.05.2024
Kudret MERTTÜRK— Berlin