O Bahrın Kirli Yüzü
Müstevli bakış konar hazzına gecenin.
Ağlayışı düşer yakamoza ecenin.
Deniz yine aynı deniz kusur nedende.
İntiharlar martı çığlığına gidende.
Balık aymazlığı var koşarken ölüme.
Döndüm yine sudan çıkmış balık halime.
Yok ademoğlu, ben varım dalgalar bir de.
Derinde, yalnızlığın sesi ağlar bir de.
Ne Ferhat deşiyor kalbine yürümek çün.
Ne Şirin koşuyor ölüme,kalbi meskun.
Akmıyor yaban çeşmeleri,çoban susuz.
Bilmiyor asır oldu,yolcular uykusuz.
Dağlar ağlıyor yalnızlığın türküsüne.
Almış gidiyor hayallerim, terkisine.
Bilseydim o bakışta kalmış aşkı maraz.
Ölürdüm değil mi ki, bu sevdaya garaz.
O bahrın kirli yüzü, aşk ölmüştü onda.
Hala bir sevda tınısı inleyen fonda.
Ne şehri Stanbul, ne gavgayı hürriyet.
Esaretindeyiz aşk olsa da son niyet.
Anda sultanlar boyun eğdi,dil-i Nefi.
Mana bilmedi,anlamadı hali sufi.
Şairi azamdı sözde latif olmasa .
Söyler miydi hakkı şair lutuf olmasa.
(
O Bahrın Kirli Yüzü başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
11.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
