Saplasam burukluğunu denizin, İda`nın yüreğine.
Dalgalar küser bilirim,kıskançlığından.
Kaç yanık türkü olmuş kaçıncıyım ben.
``Yaslan be Halilim...``balık esirin...

Bir ida`sı var toroslarda şarkısı söylenir.
Ece`nin düşen yanında.
Belki, bıldır hikayelerin ağladı,
Benden evvelki ozanların dilinde....
Mektuplar gitti gelmedi geri,
Zeytinler dal dal kurudu yine.
Lutuf dedi sevmesini bilene.
Lutuf veli,
Deli mi ne...
Yangısı yüreğinde İda`nın,
Balıkesir sunası Emine`nin.

Dur,sakın kesme ,bir lahza düşün de.
Dost kelimeleri ağlatmak niçin.
Sevda mı en sinsisini yaşadık,
Bazan çocuklar gibi şen,
Bazan çoban çeşmesinde ağladık.
Karaca oğlandık belki döşünde zillet.
Dadal peşinde kırıldı millet.
Kör olduk veysel aşkına.
Bir de Kürşat ölsün İda uğruna.

( İda`nın Aşkı başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 11.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.