Sýnýfýn Kapýsýna Çýkarýlan Ayakkabýlar!

Okulu teslim aldýðým gün öðrenciler sýnýfa ilk defa girmenin, masa ve sýralara oturacak olmanýn heyecanýyla koþarak sýnýfa girdiler. Arkalarýndan da ben vardým. Sýnýfýn kapýsýna varýnca kapýnýn önündeki ayakkabýlarý görünce bir an þaþýrdým.
— Allah Allah! Bu da ne böyle! Hayretimi gizleyemediðimden aðzýmdan bu sözler dökülmüþtü.
Okulu ilk defa gören öðrencilerim, okulu da evleri gibi görerek ayakkabýlarýný çýkarmýþlar ve sýnýfa çýplak ayaklarla girmiþlerdi. Okula eve girildiði gibi girilmeyeceðini, sýnýfa ayakkabý ile girmeleri gerektiðini söyledim. Sýnýftaki ilk dersimize böyle ilginç bir olayla baþlamýþ olduk.

Sýkýntýlar, problemler her zaman olacak. Yeter ki bunlarla mücadele etmesi için içimizde sevgi ve inanç olsun. Her türlü sorunlarýn üstesinden geliriz. Yeter ki sabýrlý olalým. Problemleri çözmek için plan ve programýmýz olsun. Bunu da sonuna kadar devam ettirelim.

Okul teslim olmuþ, derse baþlamýþtým ama daha önümde bir takým sorunlar vardý, daha da olacaktý. Buna hazýrlýklý idim. Nede olsa beþ yýllýk bir tecrübem vardý. Mesleðin ilk baþýnda böyle durumlarla karþýlaþsaydým herhalde olanlarý bu kadar kolay kabullenemezdim.

Tuvaleti Olmayan Okul!

Gazetelere manþet olacak bir haber! Okul yapýlmýþtý fakat çok önemli bir eksiklik vardý. Gerek Milli Eðitim Müdürlüðü gerekse de müteahhitle görüþmelerim bir netice vermemiþti. Ne acý bir durum ki, milyarlar harcanarak koskoca okul yapýlýyor fakat tuvalet yapýlmýyordu. Düþünebiliyor musunuz? Derste temizliði anlatacaðým ve okulun tuvaleti olmayacak. Bana çok ters geliyordu. Yapacaðým çalýþmalarýn en baþýna tuvalet yaptýrmayý koymuþtum. Neye mal olursa olsun tuvaleti yaptýracaktým ama çok dikkatli olmam, insanlarý kýrmadan, incitmeden, tatlýlýkla bu iþi çözmem gerekiyordu.

Gerek okula gelen velilere, gerek öðrencilerin evlerine misafir olarak gittiðimde, gerekse de camide ve köy içindeki konuþmalarýmda iþin alt yapýsýný hazýrlýyordum. Sað olsun köy halký beni sevip sayýyorlardý. 4 yýl gibi bir zaman süresince el birliði, gönül birliði yaparak kendime göre çok önemli iþler yaptýðýma inanýyorum.

Tuvalet yapýmý için okula harcanan paranýn belki yüzde biri olacak bir masraftan kaçýnýlýyordu. Bu duruma bir türlü akýl erdiremiyordum. Yetkililere neden yapýlmadýðýný sorduðumda ise çok ilginç bir cevapla karþýlaþýyordum. Projede olmadýðý için yapýlamadýðý, tuvaletin köy halký tarafýndan yapýlmasý gerektiði söyleniyordu. Bu durumu hiç aklým almýyordu. Büyük bir gayretle, tabii ki köylülerin bana ve okula karþý gösterdikleri yakýnlýk sayesinde elbirliði ile okul eþya, araç ve gereçlerini tamamlamaya çalýþmýþ, büyük uðraþlar sonucu da tuvaleti ve kýþlýk yakacaklar için gerekli olan depoyu kýsa süre içerisinde yaptýrmayý baþarmýþtým.