Gidenler Gitsin
Bu mevsim aşkların ağladığı mevsim.
Hissiyat yaprak yaprak dökülür yere.
Var mı ki ufkun sararmadığı resim.
Yapraklar ağlayarak dökülür yere.
Bulutlar kaçmış azabından ıraktalar.
Aşıklar demlenmiş hasret , firaktalar.
Leylayı sevenler hala meraktalar.
Gidenler gitsin bırak,dökülür yere.
Nezenin su gibi ,okşayışı tenim.
Ölümlere inat dirildi bedenim.
Belli,benim de sevilere nedenim.
Mevcudiyetim çorak,dökülür yere.
Ne günahı var mevsimin içsel kuru.
Su gibi aziz ol demişler ,su duru.
Unutma sakın veda günü , çukuru.
(O) gün, can bedene ırak dökülür yere.
(
Gidenler Gitsin başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
23.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
