YAMAÇ

Gün artık ninem gibi,
Sayıklıyor ikinin biri,
Arada yumuyor gözlerini,
Taşlıkta bağlıyorum,
Ayakkabımın iplerini.

Kapıyı çekip çıkıyorum,
Caddelerde ışıklar,
Yüzümü oğuşturuyorum,
Ara ara kırışıklar var.
Yamaç aşağı iniyorum,
Boşa doluya iniyorum,
Delicesine iniyorum.
Kirli sakallarım çimdikliyor,
Gıdıklıyor yüzümü,
Benzimin solduğunu ,
Kulaklarımın üşüdüğünü
Hissediyorum.
Koca çehirde tek başımayım...

Veysel KARA


( Yamaç başlıklı yazı Veysel KARA tarafından 2.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.