O Gülücügün Şimdi Duvarda Asılı
(Tatlı Gülücügünle O Güzelliğin Duvarda Asılı Durur Anne)
Şimdi renkler sana adapte
Tuvale çizilmeden bem - beyazsın
Bütün kelimeler, kalemle sana amade
Seni anlatmak öyle zor ki kelimelerle..
Yokluğundan arta kalan kutsal şefkatin
O da en güzel gülücügünle duvarda asılı!
Göz - göze her geldiğimde ne güzelsin ANNE
Bazen uyanıyorum kan - ter içinde kabuslarla
Uyuduğumu sanıp çocukluğum hayal meyal gözlerimde
Elimden tutuşunu hatırlıyorum, sım - sıcacık elin ANNE
Senden bana çok şeyler kaldı belki, ah bir hatırlasam.
Ninem söyler iyiliklerini, babam güzelliğini bitiremez
Hala varlığın dolaşır akıllarda evde, hayallerde sensin
İz gibisin silinmeyen masallarda, romanlarda, şiirlerde.
Kalbim sana atıyor, içimde çoğalıyorsun hergün ANNE
(Haziran 1991)
Yakup Icik
Not: O, genc iken annesini kaybetti; bes-alti yil sonra karsilasmistik "nasilsin" diye sordum; " annesi olmayan biri nasil olur" dedi...
Anne/sizlere..
O, annesini hayal-meyal hatirliyor...
(
O Gülücügün Şimdi Duvarda Asılı başlıklı yazı
pandomim tarafından
4.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
