Ağladıkça
Ağladıkça...
susuz yazlardan geçtik
her kum tanesine sarılı düşlerden
titrerdik aşktan söz edilince
neylersin...
________________________________________
afyon sarılı düşlerin ardından
uyandığım her sabah
kelepçesiz esarettir gün
şafak türküleri dilimde
dolaşırım dünyayı…
yarına doğacak umutlara gebeydi yüreğim
özlemim,
şiirim
sevdam…
sigaramda harımsın sen
sanadır esrikliğim.
hiçbir ülke taşımazdı kimliğimi
adsız ölümler saklı sokaklarında
-ardında gözü yaşlı analar
namı değer ağıtlar…-
her ağıt içimdeki sızıdır
loy loy…
anne,
hiçbir yüreği tanımaz yüreğim
serkeş dolaştığım yer yüzü
anlamaz kimse beni
anlamlar saklı binlerce özlem yırtar yüreğimi
ve ben aşkın son şiirini yazarım
dağınık saçlarım delilim olur
usulca ağlarım…
-derler ki ağlama;
Yürek acısı gözyaşlarında birikmez…-
öyleyse
Neden ağladıkça küllenirim ben…
(
Ağladıkça başlıklı yazı
murat-kartal tarafından
6/12/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
