Hayatý gözlerinden içerim ben, mey gibi,
Sensiz tüm mevsimler kýþ, baharýmsýn, yaz'ýmsýn.
Kaybolmuþ bir âlemde inleyen bir ney gibi,
Hüzün veren bir sesle, aþký çalan sazýmsýn.

Gittin; sustu güfteler, sazlar gözyaþý çaldý.
Hüzün dolu bir bulut, Güneþi esir aldý.
Bu gönül öksüz kaldý, þiirler sensiz kaldý;
Çatlamýþ topraklara yaðmur gibi lâzýmsýn.

Sensiz sevda olur mu? Yaþamadým, bilemem.
Kader, 'hicran' yazmýþsa, gücüm yetmez, silemem.
Senle, her dert kabulüm, kurtulmayý dilemem;
Sonu hicran da olsa, benim alýn yazýmsýn.

Sevdanýn mahkûmuyum, çilem dolmuyor sensiz.
Gönül yaralý, hasta, þifa bulmuyor sensiz.
Yaþamak da, ölmek de, inan; olmuyor sensiz;
Umudum, dileðimsin, Tanrý'dan niyazýmsýn.