Þöyle böyle sözlerle, kýrýyorsun kalbimi,
Anladým ki sen beni, sevmiyorsun Leylifer.
Haydi, þimdi geri ver, o tertemiz sevgimi,
Aþkýmýn kýymetini, bilmiyorsun Leylifer.

Coþkun ýrmaklar gibi, sevda sunmuþtum sana.
Bir gün olsun içmedin, gönlümden kana kana.
Boþ yere çok beklettin, yazýk deðil mi bana?
Gittiðin o diyardan, gelmiyorsun Leylifer.

Yollarýný beklerken, bilsen kaç þafak söktü.
Mevsim hazana döndü, aðaçlar yaprak döktü
Böyle yalnýz koyuþun, inan boynumu büktü.
Bu periþan halimi, görmüyorsun Leylifer.

Saç sakalým uzadý, birbirine karýþtý.
Dertler üst üste geldi, birbiriyle yarýþtý.
Gözüme küsen uykum, kirpiðimle barýþtý.
Düþlerime bile hiç, girmiyorsun Leylifer.

Oysa ne çok bekledim, seni gecelerime
Adýný beste yaptým, dilde hecelerime,
Her zaman kar yaðdýrdýn, gönül yücelerime.
Bir gün olsun halimi, sormuyorsun leylifer

Yaðlanmýþ o urganý, haber saldýn istettin.
Bir vurdun tabureme, beni yerle bir ettin,
Hiç ardýna bakmadan, öylece çekip gittin.
Öldürdün ama beni, gömmüyorsun Leylifer..

Buðulu sesi ile dizelerime can veren deðerli þair
Sayýn Turgay Coþkun beyefendiye þükranlarýmý sunuyorum.