Huriler saf tutsalar, hep geçseler önümden,
Ben kaþýmý kaldýrýp, göremem ki Leylifer.
Sevgiler uçurmuþum, sana benim yönümden,
Sevdaný bu yürekten, sökemem ki Leylifer.

Sanki afyon gibisin, zerk olmuþsun kanýma.
Ýlmek ilmek nakþettim, adýný sol yanýma.
Baþ koymuþum sevdana, dinime imanýma.
Bu sevdayý gönlümden, silemem ki Leylifer.

Bir baþ kuru soðaným, sense kuru ekmeksin.
Ýnce, naif yürekli, kanatsýz bir meleksin.
Ýki cihanda bile, benim için sen teksin.
Bundan baþka bir þeyi, dilemem ki Leylifer.

Sanma ki aþktan býkar, bir gün yolu þaþarým.
Sen yanýmda ol yeter, ben aç susuz yaþarým.
Yükle bütün kahrýný, seller gibi taþarým.
Sensiz olan dünyamda, gülemem ki Leylifer.

Yüklediðin kahýrlar, çekilmez olup artsa,
Aðzýmda diþ koymasa, saçlarýmý aðartsa,
Düðümlense boynuma, sýksa caným çýkartsa,
Sana olan sevdamdan, dönemem ki Leylifer.

Aþkýndan hasta olsam, ince derde tutulsam,
Ilgýt ýlgýt erisem, her gün sararýp solsam
Dermaným bulunmasa, gitgide cansýz kalsam.
Seni son kez görmeden, ölemem ki Leylifer.

Nizam denen terazi, tam önüme kurulsa,
Açýlsa defterlerim, günahlarým sorulsa,
Sana âþýk bu gönlüm, suçsuzlukla durulsa,
Bahþetseler cenneti, giremem ki Leylifer.

Nacizane dizelerime bugulu sesi ile can veren deðerli þair dost

Sayýn , Turgay Coþkun beyefendiye þükranlarýmý sunuyorum.

Safiye Samyeli