Sessizler

 Bosver demez kelimeler susarlar,

hep sustular

Suskunluga mahkum edilmisler

Istemez baharin mis kokulu cicekleri,

yazilan satirlarda kaybolsun unutulsunlar.

Satirlar kördür sagirdir konusamaz,

anlatamaz ayni resimler gibi.

Ne yazarsan onu algilarsin,

bogazina dügümlenen kör dügüm gibi.

Bazen nefesini kaybedersin.

bazen o nefesteki saklanan isiklari.

Ne senin ellerinde tuttugun yildizlar,

ne yildizlarin sesleri asar yüksek daglari.

Gölgelerin arkasinda saklanmis adsiz,

ismini hatirlamayan duygilarin,

pesinden sürüklenen sözlerin,

artik soldugunu gözlemler anlatmak istediklerin.

Birak orda kalsin unutulmuslar,

belki hatirlanmak istemezler.

 ayaklari bosluktadir kimsesizlerin,

Basacak yer  bulamazlar tek istikametli yollarda. 

Sengül Kaplan Teke