Sevda gözlüm,

su damlası gibi olan umutlarımı tutardın ellerimden

benim gül baharımda dolaşır,

alırdın yosun yeşili hüzünlerimi

yerine gözünün bebeği gelincikleri,papatyaları koyardın

odada ağır nem kokusu

dışarıda karlı bir zemheriydi ilk yazıştığımızda

bir susmayı seslendirirdik gözlerimizde

sonra gözlerin gitti

ardından sesin…

sonra ben

vuruldum

puslu bir akşam üstü yalızlığını “ben” sandım

sevdan içimde taradı saçlarını

akıp gitti delişmen zaman iliklerde

uyuyakaldım içinde

hadi,

yağmurlarına uyandır beni

sıcacık yap  yeniden Aralık gecelerine

cılız sokak lâmbaları ışığında

yıkık köşe kaldırımlarında yan yana çömelip,

hep yasak yaşayalım seninle sevgilerimizi

mor dağların yansıyan şavkı tebessüm etsin derdi yüzümüzde…gene… 

….

tomurcuklar patlardı âniden ellerimde;

Sen görününce kapıda…

bakışlarımın sıcaklığında karşılardım hep Seni

sarmaşık güller gibi sırnaşırdım Sana gözlerimle

hissederdin…

hissederdim…

gülümserdin

gülümserdim

ne güzel günlerdi…ne güzel…

değil mi..?

( Bir Kaç Damla “hayâl” Anı başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 24.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu