Aþk esaretinde hür olmak zor;
Pranga neye yarar,
Gönle düþtükten sonra kor.
Sen gel beni birde bana sor,
Dile gelir benliðim,
Yokluðun canýmý yakýyor.
Gülüþler yakýn deðil çok uzak,
Bana da sardý,

Ayrýlýk denen tuzak.

Bir gün ardýma bakmadan,

Çekip gideceðim,

Giderken, 

Sana son sözüm;
Hoþçakal olacak.
Yüzümde;
Acý bir tebessüm yer edinecek,
Ve aðlamaklý gözlerimi,
Kaçýrmaya çalýþacaðým senden.

Sonra çürümeye yüz tutmuþ,
Bir bankta;
Saatlerce oturup,
Kaldýrým taþlarýna nakledeceðim
Gözyaþlarýmý,
Yitik bir aþk masalýnda,
Maðrur bir haykýrýþ,
Bir çýðlýk olacak ismim.
Rüyalarým olmayacak hiç,
Kirlenmiþ düþlerimin izlerini
Silmekle geçecek ömrüm...