Vardım seyran ettim şu kabirleri, 
Nice sağlar burda, gömülmüş yatar. 
Bir rüyaydı sanki, yok tabirleri 
Boş hayallerine sarınmış yatar. 

Kıldan ince deyu; köprü sıratı, 
Kimi mermerlere kazmış suratı. 
Kimi yüz yaşında, almış muratı, 
Kara topraklara sarınmış yatar. 

Burda fark olunmaz kışlar ve yazlar, 
Kimseye duyulmaz işveler, nazlar. 
Anasın ağlatmış; oğlanlar, kızlar, 
Beyaz kefenlere sarınmış yatar. 

Coşmuş boran olmuş, gözyaşı yağmur, 
Sanki merhem olup sürülmüş çamur. 
Zaten toprak idi, insanda hamur, 
Kendi mayasına sarınmış yatar. 

Durmuşoğlum bunda, önce yok idi, 
Kendinden öncesi göçen çok idi. 
Bunlar dünyalarda sanki tek idi, 
Şimdi yanlızlığa sarınmış yatar.

Hüseyin Durmuş.
( Kabristanı Seyir başlıklı yazı Hüseyin Durmuş tarafından 8.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu