Adı Yok
Karabatağım
Su yolu saçlarının tutamlarında
Başlar gönlümün göçü
Kekik kokularında uğrarım
Ay ışığı tenine
Bilsen aşk kadar yakın
Yıldızlar kadar uzağım
Senin ülkene
Bir bilinmez yoldur gidişat
Uzattığın ellerine bıraktım
Doğum tarihime çivilenmiş
Alın yazımı
Aşka sürmeledim gözlerimi
İki adsız kurşun misali
Adresinden kaçak
Geçmişinden yargılı
Gelecekten kaygılı
O halde zincirle ellerimi
Adı yok bu şiirin
Bilerek adsız yazdım
Tıpkı gözlerimi yumduğum gibi
Sabah vakitlerine
Şimdi gecenin koynunda
Ninniler söylüyorum
Sensiz yazgıma
Tut kollarımdan gitmekteyim,her an senden uzağa düşmekteyim.Cennet dediğin cehennemde ölüm kadar üşümekteyim.Yüreğime hep dikenlerin de batsa ben sabırla beklemekteyim.Gün olur diken biter geriye güller kalır sevdiğim...
Ş.Beyazoğlu
(
Adı Yok başlıklı yazı
sevval-beyaz tarafından
13.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
