Ey Şehri Ankara!!!
Anılarımda bırakıp geldim seni
Ey şehri ANKARA!
Ardıma dönüp de son bir kez bakamadım
İhtiyar suratına!
Anne şefkatine sarılamadım!
Emzir beni
yoksulluk kokan,
emek kokan,
aşk kokan,
gül memelerinden diyemedim.
Yürüdüğüm her yol şimdi sensin
Gidip de inadına kalmalarım
Gidip de inadına kavuşamamalarım
yine sen...
Ey şehri ANKARA!
Ey yoksulluğumun kenti!
Ey geceler boyu şiirlerimin annesi!
Ey rakı soflarında bir tadımlık mezem!
Sensizim bak!
Sende bıraktım en güzel yıllarımı
Sende bıraktım sevdamı,
Kocaman yapıp da sokaklarına saldım...
Beni bu mavi göğün,
bu mavi denizin,
bu mavi kentin
görklü gözlerinden koru şehri ANKARA!
Yoksa bir daha gelemem sana.
Yoksa bir daha sarılamam eteklerine...
Yoksa bir kez daha vuramam
kendimi senin korkutucu güzelliğine...
Bak!
İleride balıkçı teknelerinin içinde uyuyan,
masum çocuklara.
Tanıdın mı onları ey şehri ANKARA?
Senin Güven parkında,
Senin tüp geçitlerinde ,
soğuktan üşüyen,
avuçlarına bir tadımlık sıcaklık veremediğin
çocukların onlar...
Mavi kent nasılda sahip çıkmış onlara
Sıcacık gecesinin en güzel örtüsünü
şefkatle örtmüş üzerlerine
Uyusunlar diye mışıl mışıl,
denizin dalgalarını vermiş onlara...
Mavi kent bana da sahip çıkıyor yavaş yavaş...
Sen kötü olamazsın şehri ANKARA!
Kötü olma!
Bırakıp beni bu esrarengiz kentle,
Gitme....
Tut ellerimden
ve çek beni kendine....
Yoksa bu kent bana sahip olacak!!!!
(
Ey Şehri Ankara!!! başlıklı yazı
tuba-tutar tarafından
19.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
