Ağlama boşuna çağırma beni,
Kalmadı takatim gelemiyorum.
Zebaniler benden aldı da seni
Bir türlü hedefe varamıyorum.

Gündüzler karanlık,
geceler kabus,
Sadist yar kalbimi eyledin hapis.
İçimdeki yara habis mi habis
Bir türlü hedefe varamıyorum.

Avcılar hedefi tam da vururken,
Hasretin yoluna düşünce erken,
Ha bu gün,ha yarın varırım derken,
Bir türlü hedefe varamıyorum.

Yarden uzaklarda kalmışım darda,
Bi-çare divane gönül bak ahı zarda.
Cismim burada,gönlüm o yarada,
Bir türlü hedefe vramıyorum..

Yar meclisinde kurulmuş da divan,
Yarda kalmamış hiç din ile iman.
Kesmişler fermanı hemide idam.!
Bir türlü hedefe varamıyorum.

Durak YİĞİT derki,nedir ki zorun,?
İçimde sönmüyor attığın korun.
Kırdın dişlerimi,kırıldı burun
Bir türlü sineme saramıyorum...

Durak YİĞİT
010..KOCAELİ

( Hedefe Varamıyorum başlıklı yazı Durak YİĞİT tarafından 25.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu