Zamana bilenen bütün keskin anıları öldürdüm

Sıktığım şerbetinden içtim nektarını

Elim

Yüreğim

Dudaklarım kan.

 

 

Bendim bir zamanlar

Hüznüme bulaşan zamanla başkalaştım

Küsmüş gözlerinde öldüm    

Bir ayağım mezara denk

Hep öyle kaldım.

 

 

Adım  geçmemişti  çıkmaz  sokağından

Yazmadı    eski  gazete  kupürleri

Var say ki ben  hiç  olmadım

Tek satır  şiirin  içinde  gizli  özne

Mühim de değil.

 

 

Haramiler keserdi sadece yollarımı

Kim  bilirdi ki  ben , hep  gözyaşı  hep  kederle

Dilimizde palazlanmış acı cümlelerle

Boşluğa çekerken bizi aşk

Yabancısındır

Menziline ısmarlanmış çocuk gülüşünde ki sevince.

 

 

Hangi  yalanlar  sarmıştır bizi

Susmadık mı  saklandığımız leyl içinde

İçimize  akıttık   zehirleri

Geceden  kalma  bir  kaç  ayyaş  cümlede 

Ölümde demledik aşkı ve bizi.

 

 

Salındım önünde duramadığım dalgalarda

Bıraktım kendimi  çöl  fırtınalarına

Görmedim  gözlerime  dolan  kum  tanelerini

Körmüşüm.

 

 

Derin ayrılıkların çağrısıdır duyduğun

Salası  verilen  benimdir  musalla taşında

Merhumu  nasıl  bilirdiniz  sorularına  mazhar.

 

 

Bilirdim ya

Ölülerin yasası yarım bırakmaktır ardındakileri..

Diğer yarım

elveda.

 

 

 

LEYL:Karanlıkta yanan ufacık bi umut ışığı.

 

 

adem efiloğlu/ bir garip ademoğlu

 

 

( Ölülerin Yasası Yarım Bırakmaktır Ardındakileri başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 1/17/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.