Online Üye
Online Ziyaretçi
Yalı yolunun kuytu sokağından geçerken
Leylakların açtığı bahçe göründü
Uzaklardan
Yaklaştım usulca
Unuttuğum çocukluğum
Seni bulmaya geldim
Leylaklar açardı hep aynı ağaçta
Kollarımı kanatıp topladığım
Mor leylakları, geri verirmisin bana
Haydi İnatlaşma
Ver geri koparttığın yıllarımı
Sızlatma sol yanımı
Gölgesinde kalıp ağladığımı duysan
Susturabilirmisin
Ses verirsen , o çocuğa
Tuzla buz olan cam vazosu olmasada
Leylakların kokusu yayıldı
Çocukluğumdaki sokaklara
Oysa’
İçimde yalnızlık eserken
Masamda bir bardak demli çay
İki salkım mor leylak vardı aslında..!
Oya Gedik