İstanbul, Serseri Sevgilim ...
Ahh İstanbul..
Seni en çok geceleri seviyorum;
Karanlığını ve sessizliğini..
Sessizce koynuma alışlarımda seni.
Kimseler görmeden usulca öpmelerimi
Ne çok serserisin sevgili,
Ne çok sarhoşsun,
Ne çok içindeyim oysa
Bana ne çok uzak,
Hatta,bana neden çok uzaksın?
Ama ne var ki;
Ne de çok maşukusun aşkımın....
İstanbul!
Közü kalıyor kaldırımlarında
Yandığım zaman yangımın ...
İstanbul!
Boğazında düğümleniyorum acılarımla
Biliyorum...
Ondandır Marmara'yı içtiğin..
Sen beni hep, yedi tepe yukarıdan izlersin
Ne yana dönsen ben,
Ne yana dönsem sen'sin...
İstanbul!
Ne gidebiliyorum senden,
Ne sen yurdunu bırakıp gidebilirsin...
İstanbul!
Ne olur söyle...
Duygularımı hiç umursamıyor musun?
Benim yalnızlığım
arttıkça,
Çoğalıyor yan/lıların..
Meğer kaderlerimiz,
Ne çok uyuşmuyor seninle.
Ahh İstanbul,
Yalnızlığımın silüeti bile senin gözlerinde.
Ki
benim ahımdandır belki de;
İki yakanı bir araya getiremiyorsun...
Ben seni severken böylesi,
Söyle be İstanbul!
Sen neden hiç sevmedin beni?
Neden sığamadım o taş kalbine?
Düşmanın mı sandın da,
Öldürttün beni Fatih'ine..?
Söyle!
Hesap ver, yâr bildiğim şehir!
Gözümdeki bu yaşlar şimdi, Karacaahmet'te mi,
Yoksa,Kız Kulesi'nde mi esir??
(
İstanbul, Serseri Sevgilim ... başlıklı yazı
MerveAYYILDIZ tarafından
4.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
