Her damlasında yalnızlık tıkar boğazımı
Elimde kalem dökerim içimi, yalnızlığımı
Tıkanırım bir yerde dururum… dururum
Ve sonra neden irkilirim birden…
Gözlerim dolu dolu….
İşte o an ağlarım.. ağlarım…
Çünkü sen varsındır aklımda, kalbimde…
Aldığım nefeste bile varsındır sen…
O an yaşarım içimde seni, kocaman dünyamda
Tutarım ellerinden, bırakırım yalnızlığımı
Ölüm isteğim yok olur birden sana bağlanırım.
Ve sonra bir bakarım ki bu güzel şeylerin hepsi birer hayal
Yoksundur ki yanımda sen…
O an gözlerim dalar bir yerlere seni arar, seni isterim…
İsterim ki yanımda kal…
Ama olmaz kalamazsın ki yanımda…
Gökyüzüne bakarım yine yağmur
Yine sırılsıklam ben, gözlerim dolu dolu…
Sonra karışır gözyaşlarım yağmur damlalarına
Haykırışlarım ise gök gürültülerine…
Ve işte o sırada üşürüm…
Titrer… titrerim…
Yanımda olmanı dilerim…
Ararım yağmur damlalarında seni…
Ve neden sonra bulamam seni?
Neden!!!!
Yanlış yerde mi arıyordum yoksa seni?
Evet! Yanlış yerde aramışım
Gözlerim, kulaklarım, ellerim…
Hepsi yanlış yerde aramış seni
Ben yanlış yerde aramışım seni.
Sen sevgili!
Sen, kalbimdeymişsin…
Anlayamamışım…
Yazarın
Sonraki Yazısı