Aşka Diz Çöktüm
Ne boranlar ne fırtınalar kopmuştu
kar yağmur çamur neler görmüştü
alışkındım
banamısın demez, güler geçerdim
okyanuslara açılır
ufacık bir limana sığınır
bakardım başımın çaresine
ya şimdi...
bir kaşık suda boğuluyorum
feryat figana karışmış yalvarıyorum
bir umuda bir ömür veriyorum
ah gönlüm!
bana neler ettin
beni nağmerde muhtaç
toprağımı talan
hayatı zehir
yaşamayı haram ettin
ah gönlüm! sen benimsen
bana hükmetmeyecektin
aşk'a diz çökmeyecektin
İşte yine yağmurlu bir sabaha uyandım
Rüzgar alabildiğince sert
Bir kuytu kalmamış bana koca şehirde
Anladım ki gitme vaktidir
bazan gitmek gerekir
Ey hayat!
sığınacak bir liman bırakmadın ki kalayım
NİSAN.2011....
Şiirimi yıldızlarla süsleyen seçici kurulumuza sonsuz teşekkürler..
(
Aşka Diz Çöktüm başlıklı yazı
umut yolcusu tarafından
11.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.