Meğer kimse yokmuş gözlerimin yaşında

Herkes gülüşüme saklanmış kahkahalar atmakta

Ben denizi olmayan bir sahilmişim

Elimde kalan mendillerim varmış

Hiç sallayamadığım mendiller

Oturduğum sokağın arkasında bir bekleyenim var sanmışım

Ne gariptir arkamda koca bir uçurum varmış

Bir kadınım vardı ellere diz çöktü

Bir dostum vardı devlete teslim oldu

Anamın sesi uzaktan geleli yıllar oldu

Bir dedem var hallerimi dert belleyen

Gözümdeki yaşa mendiller eskiten

Bir de dudaklarımda bir söz

Ruhumun iklimine uysan ne olurdu…

 

 

( Meğer Kimse Yokmuş başlıklı yazı S.ARS. tarafından 11.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.